Huh, SOG? Ja, SOG! Enige tijd geleden kwam ik ergens op het wereld wijde web de afkorting ‘SOG’ tegen. Mezelf achter de oren krabbend en gedreven door misschien wel een soort hogere macht, zocht ik meer informatie over dit onderwerp.
De afkorting bleek te staan voor ‘studie ontwijkend gedrag’. Toen ik de verschijnselen van SOG doornam, voelde ik tegelijkertijd angst en opluchting opkomen. Dit was ik ten voeten uit. Jarenlang is mij wijsgemaakt dat ik iets verkeerds deed. Nu blijkt dat ik niks kan doen aan deze ziekte die ik heb.
SOG schijnt best vaak voor te komen onder schoolgaande en studerende mensen. In plaats van dat men gaat leren voor een opkomend tentamen, een paper schrijven (omdat de deadline morgen is) of een presentatie (die morgen gehouden moet worden) voor te bereiden, gaat men soggen. Opeens zijn er zoveel andere dingen die gedaan moeten worden. De huiskamer moet nodig gedweild, het aquariumwater moet ververst worden, de ramen moeten gelapt, spelletjes moeten worden gespeeld en er moet gecontroleerd worden of de televisie het nog doet.
Je staat vroeg op, zegt alle leuke activeiten en plannen af onder het ik-moet-nu-echt-leren motto maar er blijkt maar niks van te komen door alle dringende bezigheden die zich ineens voordoen.
Ik kwam via via een forum tegen met allerlei lotgenoten. Het voelde goed om te zien dat ik niet de enige ben die met dit duistere geheim rondloopt. De verhalen zoals zij die beschrijven komen mij zo bekend voor. Onder het motto van ik-MOET-leren plan je geen leuke dingen in, maar door allerlei dringende bezigheden die zich ineens voordoen kom je ook niet aan leren toe.
Zo heb ik in mijn examenperiode van de middelbare school wel de hele zoveel weken vrij genomen van werk met het idee van “ik moet leren, dan kan ik toch niet gaan werken”. Voordat de zomervakantie begon zat ik met een lege portemonnee en een flinke aanval van SOG.
Ook nu, met tentamens die gevaarlijk dichtbij komen, zit ik hier met mijn laptop op schoot een zinloos geweldig verhaal te schrijven terwijl ik aan het leren zou moeten zijn. Dat ik aan een ernstige, chronische vorm van SOG lijd, daar is geen twijfel aan.
Geef een reactie