Ik zie hem al staan in de verte. Een massa van mensen om hem heen, maar hij lijkt zo alleen te zijn. Hij is een schim die niemand lijkt te kunnen zien, toch wordt er systematisch met een grote boog om hem heen gelopen. Hij is lang en zijn schouders hangen ongemotiveerd naar voren. Zo te zien heeft hij zich al een tijdje niet geschoren. Zijn kleren zijn gekreukeld, z’n haren verward. Hij draait rondjes, alsof hij zelf geen raad meer weet. Hij lijkt verloren en nerveus. Toch ziet het eruit alsof hij precies weet wat hij doet. Zijn manier van bewegen heeft iets hypnotiserends, iets onwerkelijks. Bijna iets onmenselijks. Read more
Archive for Diversen
De behoefte aan cultuur
Een van de vorige keren heb ik het gehad over de onmenselijkheid van de mens. Dit heeft me aan het denken gezet over de grens tussen natuur en cultuur, een heel dunne grens die makkelijk te overschrijden is. De grens tussen cultuur en natuur wordt vaak getrokken tussen mens en dier. Bijvoorbeeld; als een konijn een hol graaft noemen we dat natuur, maar als de mens een flat bouwt noemen we dat cultuur. Het is ook niet altijd duidelijk wat onder natuur en wat onder cultuur valt; waaronder valt iets als genetische manipulatie? Read more
Tijgers en tanga’s
Gisteren ben ik naar het circus geweest. Alles zat er op en er aan: olifantjes die de handstand deden, tijgers die brulden en zelfs een koppige giraf. Terwijl ik me zat te verwonderen over al het moois wat er te zien was, is me ook opgevallen wat de circusartiesten droegen. Of eigenlijk: hoe weinig de vrouwelijke circusartiesten droegen. Gehuld in weinig verhullende niemendalletjes paradeerden ze rond en schudden ze met hun billen terwijl de circusmannen rondliepen in veel verhullende pakken zonder bilgezwaai. Read more
De onmenselijkheid van de mens
Het is ondertussen een afweermechanisme geworden, om mensen te testen, te kijken hoe ver ik kan gaan en te zien of mensen mij ondanks mijn rare opvattingen accepteren. Toegegeven: ik ben een denker. Soms kan het denken een duistere wending nemen. Vooral als er niemand in de buurt is die me mijn oppervlakkige alledaagse zelf kan laten zijn. Om niet af te dwalen, doen we voor het gemak alsof de laatste drie zinnen er niet staan. Ik maak mij schuldig aan het proberen te shockeren van mensen en ze uit te lokken, door te verkondigen aan iedereen, die lang genoeg stil staat, dat ik de mensheid haat. Read more
Zonder lijk geen moordzaak
Vanochtend moesten S. en ik toevallig om dezelfde tijd weg. Wanneer wij voor langere tijd weggaan brengen we onze vijf maanden oude pup weg naar de oppas. Zo ook deze ochtend.
Onze hond had vanochtend wat moeite met het doen van zijn behoefte. Hij zat een tijdje gehurkt, maar het lukte niet helemaal. Wij lopen nietsvermoedend verder, om vervolgens zo’n 150 meter van de ‘crime scene’ af geconfronteerd te worden door twee hoogbejaarde stadswachters. “Meneer. Wij zagen uw hond daar zijn behoefte doen en u heeft het niet opgeruimd”. Read more
Hoarder in de dop
Hoezo “ik heb geen schoenentic”?
Mijn vriendin kijkt verbaasd mijn kast rond. Vervolgens richt ze zich op mij in afwachting van een antwoord. ‘Nou’, begin ik aarzelend, ‘ik heb geen schoenentic omdat ik een allestic heb’. Ik spreek de waarheid, die verzameling schoenen is slechts een onderdeel van mijn allestic.
De meeste vrouwen richten hun obsessie om te kopen op een ding, meestal in de vorm van schoenen of tassen. Ik niet. Ik moet weer anders zijn. Ik ben speciaal, dus ik heb een tic voor allerlei dingen. Read more
Grappen & grollen: de harde waarheid
Mensen die mij kennen is het vast al wel opgevallen: ik kan geen verhalen vertellen. Ik heb werkelijk waar geen verhaal-vertel-skills. Vooral niet als het gaat om een verhaal waar ik zelf erg blij van word/wat ik zelf erg grappig vind. Moppen tappen, grappige anekdotes vertellen en alle andere vergelijkbare dingen; het is gewoon niet voor mij weggelegd. Read more