Het nieuwe jaar is al eventjes bezig. Langzaamaan worden de verschillen tussen faalhazen en helden zichtbaar. Er is een groep faalhazen die hun goede voornemens al opgegeven hebben voor ze daadwerkelijk begonnen zijn en er is een groep semi-helden die nog steeds heilig gelooft in de voornemens die zij zichzelf gesteld hebben. Alleen de tijd kan uitwijzen of ze ‘semi’-helden blijven of langzaam het recht zullen verkrijgen om zichzelf echte helden te noemen. Niks is immers moeilijker dan slechte gewoontes doorbreken of jezelf goede gewoontes aanleren. Vraag jij je na deze intro ook af waarom er iets in de titel staat over martelwerktuigen? Read more
Archive for Tanja
21
jan 2013
Update: dromen over martelwerktuigen
25
dec 2012
Teddy: Ik heb een eetverslaving
Die tijd van het jaar waarin ‘gezellig’ samen een eetfestijn houden sociaal geaccepteerd wordt is weer aangebroken. Bij het woord ‘eetfestijn’ denk ik automatisch aan mijn labje Teddy. Teddy leeft om te eten. Lekker, vies, ranzig, over datum. Niks houdt hem tegen in zijn zoektocht zucht naar eten. Ik zou het zelfs een eetverslaving durven te noemen.
Dit is Teddy.
15
dec 2012
Het zakwoordenboek der internet en websitelogica
In een wereld die gedomineerd wordt door computers is het niet geheel onverstandig als je weet hoe je het een en ander voor elkaar kan krijgen op de computer. Met name wanneer je besluit dat jij (IK!) zo nodig moet bloggen, is het verstandig het een en ander te weten van internet, websites en dingen zoals html (want dat kun je wel eens nodig hebben).
Na een maand lang keihard zwoegen, zweten en tranen met tuiten huilen begint mijn zelfaangepaste WordPresslayout eindelijk de vormen aan te nemen die ik wil. Blij als ik ben wil ik deze zelfaangepaste site online gooien. Read more
28
nov 2012
Als het einde nadert
Social media stelt ons in staat om de meest nutteloze dingen met elkaar te delen. Dingen zoals foto’s van eten, hele agenda’s, links naar mijn blog, filmpjes van liedjes die mensen op hun begrafenis gedraaid willen hebben – HUH? Ja, je lees het goed. Onlangs trof ik een bericht aan van vriend X – die wel aangaf dat het nog lang niet zo ver is – maar als het eenmaal zo ver is dan wil hij dit liedje op zijn b e g r a f e n i s hebben. Read more
08
okt 2012
The Curious Case of Benjamin Button & Tanja
Hier volgt een stukje over een film – die ik niet heb gezien – met Brad Pitt in de hoofdrol – die ik, als enige van de hele wereld, niet woest aantrekkelijk vind – ter inleiding op deze blog:
‘The Curious Case of Benjamin Button‘ vertelt het verhaal van Benjamin Button, een man die geboren wordt als bejaarde baby en in de loop der tijd steeds jonger en minder rimpelig wordt.
Ik verwijs naar deze film omdat ik het idee heb dat ik dit zelf ook mee maak. Op dagelijkse basis. ’s Ochtends als ik wakker word voel ik me wel tachtig jaar oud. ’s Ochtends heb ik echt overal last van. Ik ben dan zo traag en besef me dat op zo’n moment totaal niet (20 minuten voor me uit staren lijkt slechts enkele tellen te duren). Uit mijn mond komt een geur van verrotting, alsof ik uit een graf ben gerold in plaats van uit bed. Het allerergste is dat ik er waarschijnlijk ook nog zo uitzie.
Als de minuten verstrijken en het is eindelijk middag, voel ik me meteen al veel beter. Zo gaat het dan de hele dag, elke dag. Hoe later het wordt, hoe beter ik me ga voelen (helaas ga ik er niet beter uitzien in de loop van de dag).
Mensen hebben me dikwijls geprobeerd wijs te maken dat ik mijn slaapritme kan veranderen. Na een halfjaar van laat op bed en vroeg er af heb ik nog geen verschuiving waargenomen. Ik zie er alleen maar – indien mogelijk – nog zombieachtiger uit dan ooit. Bij deze kom ik uit de kast als avondmens. Ik heb een hekel aan vroeg op staan, aan vroeg op bed en ik schaam me nog maar een heel klein beetje voor het feit dat ik op een vrije dag op zijn vroegst om 11 uur op sta.
26
sep 2012
Waarover moet ik bloggen?
Voor de zoveelste keer zit ik vol spanning achter mijn laptop. Vandaag ga ik een meesterwerk maken. Dat moet. Hoe kan ik mijn blog anders een nieuw leven inblazen?
Langzaam glijden mijn vingers langs de toetsen. Ik voel me net een pianospeler. Even stel ik me voor dat ik een concert geef, dan bedenk ik me dat ik niet piano kan spelen en het resultaat van mijn dagdroom geen staande ovatie was, maar een rare lettercombinatie op het scherm. Concentratie! Dat is het enige antwoord op een niet gestelde vraag.
Waarover zal ik vandaag mijn blog schrijven? Wat willen mensen lezen? Zal ik dat vragen? Aan google? Of zal ik de lezers gewoon weer mijn mening over een nutteloos onderwerp opdringen? Misschien moet ik beroemd worden, dan is opeens al het schrijven van mijn hand interessant. Mensen zullen in de rij staan op een glimp op te vangen van mijn blog. Ze zullen vol bewondering lezen hoe ik komkommers schil en veters strik.
Ik zou uitgenodigd worden bij talkshows om te vertellen over langlaufstofzuigen – want er over schrijven is niet genoeg voor het publiek dat meer wil – en reizen over de hele wereld om mijn hondenskills & de kunsten van mijn hond – die ik hem allemaal eigenhandig geleerd heb, zonder hulp van S. – tentoon te stellen. Het geld zou binnen stromen en ik zou de beste mensen – met gave computerskills – in kunnen huren om mijn website waanzinnig mooi te maken.
Zuchtend klap ik uiteindelijk de laptop dicht. Niks van dit alles is werkelijkheid. Helaas zijn verhalen over mij in mijn joggingbroek, terwijl ik hele dagen thuis loopt te stinken en studie ontwijkend gedrag te vertonen, niet talkshowwaardig. Mijn benen beginnen zich meteen claustrofobisch te voelen in deze spijkerbroek. Omkleden! Dat ga ik eerst doen. Misschien kan ik wel helder denken zonder dwangbuis aan.
21
sep 2012
Today is my lucky day
Ok, ik lieg – het zal ook niet -. The day before yesterday was my lucky day, maar dat klinkt lang niet zo cool en ik wil – willen staat helaas niet gelijk aan lukken – natuurlijk een coole indruk maken op internet.
Waarom was today mijn geluksdag? Nouuuuu, ik kan eindelijk een blog schrijven over het OV! Ik heb namelijk wel drie keer een meevaller gehad dankzij drie lieve busmannen.
Het begon allemaal vanochtend – of eergisterochtend, wat jij wilt.
Busmeneer 1 stopte bij een halte waar hij niet hoort te stoppen, want het begon te regenen. Hij bracht me naar school, waar ik erachter kwam dat het vak – wat de missing link vormt tussen mijn studierichtingen – al gekozen is door 36 assholes waardoor de intekening gesloten was.
Na een potje huilen – als een baby, dat dan weer wel – op het grote meidentoilet, was het al weer tijd om naar huis te gaan. Helaas dachten 76&5%567 studenten er ook zo over. Even vreesde ik dat ik erge spijt zou krijgen van de beslissing om high heels aan te trekken. Bus nummer 2 stopte echter pal voor mijn neus. Ik kreeg de eer om als eerste een plekje uit te zoeken en kon toen lekker toekijken hoe de andere passagiers er om moesten dringen en vechten, HA-HA.
Bus 3 had ik net gemist, maar de busmeneer stopte iets verderop bij een zebrapad alsnog voor me. Heel even vergat ik hierdoor de pech die ik had deze dag.
De moraal van dit verhaal? -> Ik breng meer tijd door in het OV dan op school? Geluk zit ook in een klein hoekje? Ik weet niet?
In ieder geval: bij deze een pluim voor de buschauffeurs – ze zijn niet allemaal slechtgehumeurd en gemeen -.
30
jun 2012
Mijn geheim
Wat een spannende titel hè?
Dit is echter geen spannende – neen, eerder een rare – blog. Dit is namelijk een spijtbetuiging voor mijn lange afwezigheidsperiode (ik had het te druk met het echte leven om de internetzombie uit te hangen), maar ook meteen weer een prachtige kans voor mij om het te hebben over de digitalisering in de wereld van tegenwoordig.
Dit is namelijk een how to: digitaal verstoppertje (in tien stappen!). Ik ben daar een kei in, vandaar dat ik vandaag heb besloten mijn geheim met jullie te delen. Read more
23
apr 2012
Smart phones, stupid people
De technologie is werkelijk prachtig en gaat bijna dagelijks met grote stappen vooruit. Hoewel we natuurlijk nog niet alles kunnen, verbaas ik me elke dag weer over de mogelijkheden van een “simpele” telefoon. Er zijn tegenwoordig zelfs apps die je in je slaap in de gaten houden om je te kunnen vertellen of je gepraat hebt en je slaapritme bijhouden in een grafiek. Voor de fanatieke hardloper is er Runkeeper. Heer Runkeeper weet alles over je. De route, je snelheid en zelfs eventuele hoogteverschillen die zich voordoen onderweg. Zo zijn er natuurlijk veel meer apps, maar ik breng niet genoeg tijd met mijn telefoon door om alle geweldige apps te kennen. Sorry. Read more