Archive for 26 september 2012

Waarover moet ik bloggen?

Voor de zoveelste keer zit ik vol spanning achter mijn laptop. Vandaag ga ik een meesterwerk maken. Dat moet. Hoe kan ik mijn blog anders een nieuw leven inblazen?
Langzaam glijden mijn vingers langs de toetsen. Ik voel me net een pianospeler. Even stel ik me voor dat ik een concert geef, dan bedenk ik me dat ik niet piano kan spelen en het resultaat van mijn dagdroom geen staande ovatie was, maar een rare lettercombinatie op het scherm. Concentratie! Dat is het enige antwoord op een niet gestelde vraag.
Waarover zal ik vandaag mijn blog schrijven? Wat willen mensen lezen? Zal ik dat vragen? Aan google? Of zal ik de lezers gewoon weer mijn mening over een nutteloos onderwerp opdringen? Misschien moet ik beroemd worden, dan is opeens al het schrijven van mijn hand interessant. Mensen zullen in de rij staan op een glimp op te vangen van mijn blog. Ze zullen vol bewondering lezen hoe ik komkommers schil en veters strik.
Ik zou uitgenodigd worden bij talkshows om te vertellen over langlaufstofzuigen – want er over schrijven is niet genoeg voor het publiek dat meer wil – en reizen over de hele wereld om mijn hondenskills & de kunsten van mijn hond – die ik hem allemaal eigenhandig geleerd heb, zonder hulp van S. – tentoon te stellen. Het geld zou binnen stromen en ik zou de beste mensen – met gave computerskills – in kunnen huren om mijn website waanzinnig mooi te maken.
Zuchtend klap ik uiteindelijk de laptop dicht. Niks van dit alles is werkelijkheid. Helaas zijn verhalen over mij in mijn joggingbroek, terwijl ik hele dagen thuis loopt te stinken en studie ontwijkend gedrag te vertonen, niet talkshowwaardig. Mijn benen beginnen zich meteen claustrofobisch te voelen in deze spijkerbroek. Omkleden! Dat ga ik eerst doen. Misschien kan ik wel helder denken zonder dwangbuis aan.

Today is my lucky day

Ok, ik lieg – het zal ook niet -. The day before yesterday was my lucky day, maar dat klinkt lang niet zo cool en ik wil – willen staat helaas niet gelijk aan lukken – natuurlijk een coole indruk maken op internet.
Waarom was today mijn geluksdag? Nouuuuu, ik kan eindelijk een blog schrijven over het OV! Ik heb namelijk wel drie keer een meevaller gehad dankzij drie lieve busmannen.
Het begon allemaal vanochtend – of eergisterochtend, wat jij wilt.
Busmeneer 1 stopte bij een halte waar hij niet hoort te stoppen, want het begon te regenen. Hij bracht me naar school, waar ik erachter kwam dat het vak – wat de missing link vormt tussen mijn studierichtingen – al gekozen is door 36 assholes waardoor de intekening gesloten was.
Na een potje huilen – als een baby, dat dan weer wel – op het grote meidentoilet, was het al weer tijd om naar huis te gaan. Helaas dachten 76&5%567 studenten er ook zo over. Even vreesde ik dat ik erge spijt zou krijgen van de beslissing om high heels aan te trekken. Bus nummer 2 stopte echter pal voor mijn neus. Ik kreeg de eer om als eerste een plekje uit te zoeken en kon toen lekker toekijken hoe de andere passagiers er om moesten dringen en vechten, HA-HA.
Bus 3 had ik net gemist, maar de busmeneer stopte iets verderop bij een zebrapad alsnog voor me. Heel even vergat ik hierdoor de pech die ik had deze dag.
De moraal van dit verhaal? -> Ik breng meer tijd door in het OV dan op school? Geluk zit ook in een klein hoekje? Ik weet niet?

In ieder geval: bij deze een pluim voor de buschauffeurs – ze zijn niet allemaal slechtgehumeurd en gemeen -.